σπερμάτιο

το / σπερμάτιον, ΝΜΑ

μικρό σπέρμα, σπορίδιο

νεοελλ.

βιολ.

1. μικρό ακίνητο κύτταρο που λειτουργεί ως αρσενικός γαμέτης και μπορεί να γονιμοποιήσει ένα ασκογόνιο

2. καθένα από τα κονίδια που παράγονται από ένα πυκνίδιο, αλλ. πυκνιδιοσπόριο

αρχ.

ανδρικό σπέρμα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπέρμα, -ατος. Η λ.ως επιστημον. όρος τής Νέας Ελληνικής είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. spermatium].